Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/101

Meddyliwn yn llawen o'm seren mor siwr,
Nad aethum yn sydyn i'w gofyn i'r gwr;
Ni bum i chwaith gartre dros dridie' n ymdroi
Nes darfod i'r onix, wen phenix, fwyn ffoi.

"Er cimint ych afieth, ych gwenieth, a'ch gwawd,
Ni'm dalied, ni'm rhwymed mewn rhwymyn pen bawd;
Ac er nad wyf onix, na phenix i'ch ffair,
Y dynged lle diangodd a'm gyrrodd o'm gair."

Fel hyn ymadawodd, hi giliodd o'r gwaith,
Nid gwiw oedd i gofyn, na chychwyn ychwaith;
Ni ddoe yn fy nghyfyl, anghofiodd y fun
Gynt yr addewidion a ddwedodd i hun.

"Os cawsoch addewid, mawr wendid, am rodd,
Os troell fy meddyliau, oedd drymion, a drodd,
Ond iawn i bob rhiain o Lundain i Leyn,
Os ca i llawn ewyllys, gael dewis i dyn?"

Nis gwn i mo'r achos i'r linos wen lwys
Fel hyn fy nhroi heibio, gan ddigio mor ddwys;
Nid oedd neb yn crefu am feddu 'r wen fun,
Na'r addewidion a ddwedodd o'i hanfodd i hun.

"Mae'r gwynt wrth i reol naturiol yn troi,
A'r haul at i fachlud hoff hyfryd yn ffoi;
Rhai merched a fiaethus, rai trefnus, sy'n troi,
Mwy o lawer o feibion anffyddlon sy'n ffoi."

Gyrru cenhadon at Wenfron yn iawn,
Ni ddaeth â mi i siarad er dim ar a wnawn;
A mwyned a fydde i phwyntmanne hi gynt,
Ond galw doi i'm gweled gin gynted a'r gwynt.

"Os ydych wr cymwys a chyfrwys a chall,
Nid ydyw gwaith Ciwpid ond ynfyd a dall;