Dy lif, y loewaf afon,
Fal Dafydd y sydd yn son;
A'i wiw enwog awenydd
Fal di rhed filod yr hydd.
Gwyn fyd na fai gennyf fi
Awen Dafydd lan Deifi.
Molwn, eurwn wiw oror
Dy lyn, mwy na deu-lanw môr;
Cyff'lybwn, dyfalwn faint
A fwri o lifeiriant;
Dy locwder a bryderwn,
Dy ddyfnder, iselder swn;
Y mau ganiadau hoewdeg,
Fal di, afon Deifi deg,
Yn ddi-draul tra fal haul haf,
A beraint fyth yn buraf.
Gwae fi! nid oes gyfnod iach
Y lle'r wyf yn llwyr afiach,
Yn nhir Sais anrasusawl,
A geneu mwyn ganu mawl:
Gwae fardd! ni chwardd yma chwaith,
Ni lonna ei ael unwaith,
Wrth weled, heb ged, heb gâr,
Taiogion anlletygar,
Caetherog annhrugarog iawn,
Chwerw olwg ynt, a chreulawn;
Nid oes na moes yn eu mysg,
Wag eddyl, na gwiw addysg.
Cymro, oni bryno'n brid,
Ni wyr ef unrhyw ofid;
A gwir yw nas gŵyr y iach
Y gofid a gai afiach:
Felly finnau yn ieuanc,
Tudalen:Gwaith Ieuan Brydydd Hir.pdf/13
Gwedd
Gwirwyd y dudalen hon
