Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Gwaith Ieuan Brydydd Hir.pdf/21

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

Gordduwyd gerddi Awen
Gau arch am eu parch a'u pen:
Ac mae'r iaith, Gymro ethol,
A'n dysg, yn myned yn d'ol.
Minnau a'm bron y mewn braw,
Da gyfaill, wrth dy gofiaw,
Yn gostwng dan flin gystudd,
A dagrau hallt hyd y grudd.
Ni chaf weithian ddiddanwch
Yn y byd, ond tristyd trwch.
Mewn gwres y bum gynnes gynt,
Yn hwylio llawen helynt;
Yr awron, fal yr Yri,
Mae naws oer i'm mynwes i.
Od aeth Wynn, doeth ei anian,
1 orffwys i'r gwys, â'r gân;
Ni chaf wên na llawenydd,
Na chân faws; ochain a fydd.
Af, fal Merddin Ddewinwr,
I goed, lle ni'm cenfydd gwr;
Ac yno mi a gwynaf
O hyd, tra bo hirddydd haf:
A'r waedd fawr a roddaf fi
A dyrr galonnau'r deri;
Ac o'r gur garw a gânt
Y creigiau cau a rwygant:
Y llef a ddyrchaif yn llwyr
Oer ruad hyd yr awyr:
Ni bu er No neb rhyw nad
Mor erwin ac mor irad;
Er pan foddodd, daliodd Duw
Annuwiolion yn niluw.
Mae gorchudd a'n cudd rhag haul
Glaerwyn a'i byst gloew araul;