Tudalen:Gwaith S.R.pdf/16

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Y tad a dd'wêd ddwys air mewn pryd
Am bethau byd tragwyddol;
Y fam rydd ei Hamen, a'r plant
Wrandawant yn ddifrifol;
Wrth orsedd gras, o flaen yr Ior,
Y bychan gôr gyd-blygant;
A'u holl achosion, o bob rhyw,
I ofal Duw gyflwynant.

Am ras a hedd, a nawdd y Nef,
Y codant lef ddiffuant;
A Duw a ystyr yn gu-fwyn
Eu cwyn a'u holl ddymuniant;
Ac O! na fedrwn adrodd fel
Mae'r tawel Deulu Dedwydd,
Mewn gwylaidd barch, ond nid yn brudd,
Yn cadw dydd yr Arglwydd.

Yn fore iawn, mewn nefol hwyl
I gadw'r wyl cyfodant;
Ac wedi ceisio Duw a'i wedd,
I'w dŷ mewn hedd cydgerddant;
Fe'u gwelir gyda'r fintai gu
Sy'n cyrchu i'r addoliad;
Ac yn eu côr, ym mhabell Ion,
Yn gyson ceir hwy'n wastad.

Ceir clywed mwynber leisiau'r plant
Mewn moliant yn cyfodi,
A'u gweld yn ddifrifddwys o hyd,
Ac astud, wrth addoli;
Ni wag ymrodiant i un man
I hepian na gloddesta;
Ond bydd eu calon gyda gwaith
A chyfraith y Gorucha'.