Ni chaiff y fam byth, mae'n ddilys,
Waith sychu'i chwys a'i ddagrau,
Na chwaith ei gynnal, pan yn wan,
I gwynfan yn ei breichiau.
Ni rydd un gelyn iddo glwy,
Nis gellir mwy ei faglu;
Ni welir ef yn dewis rhan
Gyda'r annuwiol deulu.
Ni chaiff y tad na'r fam byth mwy
Boen trwy ei weld yn pechu:
Nid ofnant iddo yn ei oes
Ddwyn croes ar achos Iesu.
Fe darddodd ffynnon ar y bryn
I'w gannu'n wyn, a chymwys
I lanw lle yn mhlith y llu
Sy'n canu ym mharadwys.
Diangodd draw i wlad yr hedd
O gyrraedd pob rhyw ddrygfyd,
Ac uno wnaeth â'r nefol lu
I ganu fry mewn gwynfyd.
Mewn teulu duwiol yn y byd,
Tra hyfryd y gyfeillach;
Ond fry ymhlith y nefol hil
Y bydd yn fil melusach.
Heb unrhyw boen o dan y fron,
Mae 'nawr yn llon a dedwydd:
A'r pur orfoledd yno sy
A bery yn dragywydd.
Er rhoi ei gorff yng ngwaelod bedd
I orwedd a malurio,
Daw bore hyfryd yn y man
Y cwyd i'r lan oddiyno.
