Tudalen:Gwaith S.R.pdf/53

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Ar dymor dymunol mae'r nefol addewid
Bron esgor—mae gwewyr drwy natur i gyd:
Llawn bywyd yw heinif forwynion Rhagluniaeth,
Mae tannau mwyn odiaeth pob telyn mewn hwyl,
Mae arlwy frenhinol yn rhad i'r holl bobloedd,
A mil o flynyddoedd fydd yspaid yr wyl.

Goleuni gwybodaeth trwy'r ddaear ymdaena,
O'i flaen yr ymgilia'r tywyllwch yn glau;
Breuddwydion coelgrefydd fel niwl a ddiflanna,
A'r bleiddiaid gormesol a ffoant i'w ffau;
Cyfaredd y friglwyd ddewines a dorrir,
Y Gair a ddilynir fel Rheol y Gwir;
Doethineb fydd sicrwydd a nerth yr amserau,
Hyfrydwch hardd-fryniau y nef leinw'r tir.

Holl ddoniau yr enaid a gydymegniant
Er cynnydd ei fwyniant a symud ei boen;
Harddwisgir traethodau'r anianydd dysgedig
Ag iaith ostyngedig o fawredd i'r Oen;
Diweirdeb a rhinwedd a hoffant felusder
Y delyn fwyn seinber roes gynt iddynt glwy;
I chwythu eu gwenwyn dan flodeu maes awen,
Colynawg seirff uffern ni lechant yn hwy.

Gwir ydyw fod rhannau o'r wybren mewn cyffro,
Ond tyrfu wrth gilio mae'r 'storom yn awr;
Cenfigen a drenga, a nefol dangnefedd
Deyrnasa mewn mawredd dros wyneb y llawr;
Dinystriol beiriannau tân rhyfel a ddryllir,
Y march coch a rwymir mewn cadwyn o bres;
Ymleda'r heulwen nes chwalu'r tywyllwch,
A blodeu brawdgarwch a dyf yn ei gwres.