Y myneich aml i mwnai,
Muriau teg, mawr yw y tai.
Braisgon ynt ar eu brasgig,
Braisgon dinwygyddion dig.
Ba hawl drom, ba hwyl dramwy,
Na ddeallynt i hynt hwy?
Twyn unfodd, tinau unfaint,
Tyrched yn synned ar saint.
A'r brodyr, pregethwyr gynt,
A oeddyn heb dda iddynt,
Ar i traed eiriau trydyn
Wrth bwys heb orffwys o'i ffyn,
Y maent hwy hoew-bwy hybeirch.
Yn dri llu yn meddu meirch;
Nid amlach cyfeddachwyr
Gwleddau, na gwarrau y gwyг;
Cryfion ynt yn i crefydd,
Cryfion ddiffodyddion ffydd;
Y 'ffeiriaid, yn amlaid ni,
Ymrwntan am i rhenti.
Pob un, heb na llun na lles,—
Ofer iawn a'i farones;
"Ni bia'r gwragedd," meddant,
Hwyntau bia'r plwyfau a'r plant;"
Pob plwyf heb berchen Duw fyw,
A'u plant yn bwyta da Duw.
"I weddi nid oedd wiwdda
I wlad Nêf," medd ef, "a'i da."
Minnau o'm dysg a'm anian,
A thrwy liw'r Ysgrythyr Lan,
Mi a gaf, gwiraf gwarant,
O'i gwrs ef, goreu sant,
Na lewas gwiwras gwerin,
Ddewi ar i weddi win;
Na medd glas gloew eglwys-lew;
Na rhost mawr i sawr, na sew;
Tudalen:Gwaith Sion Cent.pdf/33
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon
