XI.
Y SIAMPL.
ARGLWYDD, creawdr arglwyddi,
Gwir un-Duw nef, gwrando ni.
Arglwydd yn gorwydd gariad,
Mwy obaith, un Mab a Thad,
Maddeu in beiau yn bywyd,
Er bar, cyn elom o'r byd.
Na choffa, Duw byw, o'r bedd,
Yn un awr yn anwiredd;
Ond rho i'n mysg, dysg a dawn,
Ffraethlef a chariad ffrwythlawn;
A ffydd Abram ddinam ddwys,
Croew-deg a'r modd y credwys;
A gobaith da waith dy was,
Hoen lewych, hen Elias;
A chyfiawnder, Ner, in wyd,
Praffwaith Dafydd y proffwyd;
Ag ufudd-dawd parawd pur
lo dduwiol yn i ddolur;
A duwioldeb per parawd
Moesen frai awen, a'i frawd;
Rhanna rodd, rho i ni ras,
Duw byw, fel i Dobias;
A doethineb croew-deb cryf,
Brins hael, y brenin Selyf;
Goreu dim i'th garu di,
Daith ddyfnaf, Duw, a'th ofni;
Ysbryd gwirion, gwâr, llonydd,
O'th rad gwir, Dduw, byw y bydd;
Cariad perffaith a weithia
Rinweddau a doniau da;
Swydd rhyngom sydd i rhengi,
Bai ddiwed hyn bodd i ti;
