Tudalen:Gwaith Sion Cent.pdf/55

Medd y rhai a'th broffwydodd,
Morwyn a mam yn yr un modd.
Ni châd ar holl lwyth Adam,
O gyfrif oll, gyfryw fam;
O buost, er bost i'r byd,
Feichiog heb ddim afiechyd,
Cedwaist, mawr egluraist glod,
Fair wendeg, dy forwyndod.
Dy Fab a sy'n yr aberth,
Yn fara a gwin, yn fawr gwerth;
A'r gweithredoedd pan oeddynt.
Y byd oll ar gyfrgoll gynt,
I gorff a roes ar groes gref,
Dduw addwyn, i ddioddef.
Dug oer boen, deg awr y bu
Ar un pren er yn prynnu.
O dywyllwg a dellni
Yr aeth ef i'r nef a ni.
Yn ol holl gystudd fy Ner,
A'i ddigoniant dduw Gwener,
Gorwedd mewn caledfyd cul,
A ddewisaist hyd dduw-Sul;
Ag yno cyn tywyn' tes,
Cof ydyw, y cyfodes.
Ef a roddes yr lesu,
Ennyd yn y byd i ni.
Fel eryr o filwriaeth,
Yno fry i'r nef yr aeth.
Oddyno e ddaw unwaith,
Ddydd-gwyl i ddiweddu'r gwaith.
Gwyllt i'r farn gadarn a gwâr,
Lle dawant holl lu daear,
Y ddianed o ddynion,
A aned oll yno i don,
Pan rhoir y farn gadarn gaeth
Ar ddynion, awr ddiweniaeth.