Tudalen:Gwaith Sion Cent.pdf/94

Dyro i'r gwan rag annwyd
Dillata'r noeth, doeth od wyd;
Claddu'r marw, a bwrw i'r bedd,
Wedi rhwyf o'r byd rhyfedd;
Y dyn claf, druanaf dro,
Drych oerni, edrych arno;
Carcharor trwy'r ystori,—
Sirwch a chynffwrddwch chwi.
Dydd y farn, pan ddėl arnyn,
I cyfeddliw Duw a dyn;
Saith weithred dyluedair,
A'r sawl nas gwnaeth, caeth y cair;
A fu o ddyn yn unwedd,
A gyfyd o'r byd i'r bedd;
Pawb o'i feddrawd yn gnawd-ddyn,
Tri deg yw oed, unoed in.
Daw i'r farn dri chadarnlu,
Y sydd, y fu, ag a fu;
Llu du a welir lle delon,
O aswy Crist, trist y tron;
Llu heb farn a sydd arnynt,
A llu breiniol heiniol hynt;
Arllaisant o'r llaw asau,
Ffyrnig wedi i uffern gau;
A'r llaw ddeheu er llwyddiant,
O'r arwedd i'r nef yr ânt;
Dioer, Iesu, Duw a esyd
Yr eneidiau gorau gyd;
Deheu lesu dewiswn,
E ddaw hael i ddear hwn.