fedrwn i ddim oedd hi, ond cofiwch mai ar ffrae y deudodd o hynny.
Mi ddechreuodd cwarfodydd y Band of Hope y gaea dwaetha, ac yn un o'r rhai cynta ohonyn nhw dyma Miss Williams yn deud, "Tomi Jones," medde hi, "synnwn i ddim na fedrech chithe ddeud adroddiad bach ond i chi drio'ch gore glas rwan.' Mi deimles mod i'n cochi at fy nghlustie yn syth, ac yn eistedd ar filoedd o binne, ac mi blyges fy mhen i lawr i guddio ngwyneb, ond rhaid i mi oedd codi mhen rywbryd, er mod i wedi digio hefyd braidd, o achos roedd ei dull hi o ofyn yn awgrymu mai barn Jac y Foel amdana i oedd yn iawn. Mi godes fy mhen o'r diwedd, gan feddwl gwrthod reit chwyrn, ond be welwn i ond Miss Williams yn gwenu arna i. Ac yn wir fedrwn i neud dim ond deud gwna,' er mod i'n gwybod yn iawn na fedrwn i ddim adrodd. Wedi cyrraedd adre y nosweth honno, pwy oedd acw ond John Williams y Bardd, yn adrodd englyn oedd o wedi ennill arno yn y Steddfod. Y mae gan nhad feddwl mawr o John Williams, ac wedi imi ddeud fy stori wrth nhad, dyma fo'n troi at John Williams.
"Llew," medde fo (yr ydech chi'n cofio mai Llew y Foel ydi ei ffugenw o), "fedrwch chi ddim meddwl am adroddiad go ffresh i'r bachgen yma, mae nhw wedi gofyn iddo fo adrodd yn un o gwarfodydd y Band of Hope?"
"O, medra," medde Llew, "mae gen i ddarn ydwi newydd gyfansoddi fy hun i'r Buddugwr,' a dyma fel y mae o'n dechre:—
'Fuddugwr dewr dos yn dy flaen
I ennill mwy o wobrau,
A phaid â hidio'r gwybed mân
Sy'n cyfarth wrth dy sodlau "."
ac felly ymlaen.
