Tudalen:Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil).pdf/105

Diau, pan ddel angau loes,
Ni ddaw i un ddwy einioes.
Dyg dylaith bob iaith o'r byd,
Trwy ei gorwynt, i'r gweryd;
Yn war, i ddaear ydd aeth
Adlais pob rhyw genhedlaeth.

Cainfeib, sef cawri'r cynfyd,
Mewn bedd, sy 'n gorwedd i gyd.
Y Patriarchiaid gaid gynt,
Huno mae pawb o honynt.
Claddwyd yr holl broffwydi,
Gloew, gain weis, o'n golwg ni.
Gweryd a ddyg bob gwron,
Dan ser, fu am dano son.
Newton, olrheiniwr natur,
Er ei ffraeth wybodaeth bur,—
Handel, y cerddor hoendeg,
Pen llen y cantorion teg,
A guddiwyd, dan hug addoer,
Er eu dysg, mewn gweryd oer.

Yma'r dynion creulonaf,
Yn peidio a'u cyffro caf.
Mae Nero yma 'n waraidd,
Symud o'r llys mud nis maidd;
Chwe' troedfedd o fedd a fu
Yn addas i'w lonyddu,―
Dirywiwyd ei oreuwawr,
Yn un â llwch yn y llawr.
A gwn nad oes gwahaniaeth,
Yn un â'r ddaear ydd aeth;
Gweryd a ddyg ei goron,
Mewn ty sal mae 'n tewi sôn.
Alecsander a dderyw,
Er ei barch yn nhir y byw,