yn ei ddyddiau ifainc, ond casglu yswiriant oedd ei waith ers blynyddoedd bellach.
"Reit, " meddai, gan edrych arnaf dros ei sbectol. "Sgwaria d'ysgwydda' . . . Dyna well. Gwthia dy frest allan; gwthia hi allan yn iawn 'rŵan . . .Dy ên i fyny; i fyny â fo. 'Rŵan, y droed dde 'na hanner cam ymlaen . . Dyna ti. Rhaid imi dy gael di i edrach fel adroddwr i ddechra', wel'di—os medra' i hefyd. Dy law ar dy frest 'rŵan. Fel hyn—dy fawd o dan fotwm ucha' dy wasgod a'r pedwar bys allan cyn belled ag y medri di 'u gwthio nhw. Na, cadw'r bysedd hefo'i gilydd yn lle 'u bod nhw'n hongian fel bysedd o does ar dy frest di . . . Reit. 'Rŵan, y papur 'ma yn dy law chwith—rhaglen y 'steddfod wedi 'i rholio'n dwt fydd gen' ti fel rheol, wrth gwrs . . . Reit: dyna welliant. 'Rŵan, pesychiad bach i dynnu sylw'r gynulleidfa . . . Na, rhaid iti roi dy law chwith wrth dy geg pan fyddi di'n pesychu, a dim ond clirio dy wddw yn lle tuchan fel petai rhyw glefyd ar dy frest di . . .Reit, tria eto. Ac wedi iti besychu, tafl dy lygaid i'r galeri am eiliad ac wedyn i lawr i'r sedda' blaen . . ."
Teimlwn mor anghysurus â phetawn i'n noethlymun o flaen torf.
"'Rŵan, dos allan i'r gegin am eiliad, a thyd yn dy ôl fel 'taet ti'n camu i lwyfan ac yn cymryd dy le o flaen cynulleidfa. Tria di gofìo'r cwbwl ddeudis i wrthat ti — dy frest allan, dy law dde arni hi, dy droed dde hanner cam ymlaen, y papur yn dy law chwith, pesychiad bach, golwg go ddifater i'r galeri ac i lawr i'r sedda' blaen . . 'Rẃan, gad imi dy weld ti'n dŵad i'r llwyfan."
Go ddienaid a thrwsgl oedd fy ymgais i ddilyn y cyfarwyddiadau, y mae arnaf ofn, a rhoes John Lloyd ochenaid fawr.
"Rhaid inni fynd tros y wers yma eto. Gad imi dy glywad ti'n adrodd. Y testun i ddechra'."
"' Y Bradwr'," meddwn innau yn weddol dawel.
"Mi wn i mai dyna ydi testun y darn. Dywed o'n uchel i'r gynulleidfa gael dy glywad ti."
"'Y Bradwr'," meddwn drachefn, dipyn yn uwch.
"Twt, mae gen' ti fwy o lais na hynna. Cymer d'anadl, a saetha'r testun allan iddyn' nhw."
