(Ninnau yn craffu ar y sgrin.')
'Oes, Sadrac Jones, y mae yma lawer o bethau wedi eu gosod yn ymyl ei gilydd."
Debyg iawn. Felly yr arferwn wneud bob amser, rhoi barddoniaeth y misoedd yn eu lle. Mi fuase yn rhyfedd imi bastio' cân i fis Mai yn ymyl englyn i fis Rhagfyr. Popeth yn ei le, mechgyn i. Wel, darllenwch rai o'r darnau yna yn uchel, ac yn gywir. Dechreuwch gyda'r darnau byrion."
(Ninnau yn darllen).
Mynnwn, pe nef a'i mynnai,
Pe deuddeg mis fo mis Mai."
"Pwy oedd awdur y llinellau yna?"
"Dafydd ap Gwilym."
"Ie, un o feirdd mwya' Cymru. Bardd yr ha' oedd o, ac eisiau i'r flwyddyn i gyd fod yn fis Mai."
(Nid oedd y gân boblogaidd, "O! na byddai'n haf o hyd," wedi ei chyfansoddi yn nyddiau Sadrac Jones.)
"Sut na fuasai'n fis Mai drwy'r flwyddyn?"
"Nid dynion sydd yn trefnu pethau felly. Y mae haf a gaeaf, oerni a gwres, yn dilyn ei gilydd, rhag i ni gynefino gormod efo'r un peth. Y mae eisiau mis Rhagfyr yn ei dro, a phan ddaw hoffwch un peth sydd yn perthyn iddo."
"Be ydi hwnnw?"
"Wyddoch chi ddim?
Wel, yn y mis yna y mae'r 'Dolig. Ond anodd ydyw cofio am y 'Dolig ym mis Mai. Ewch ymlaen efo'r farddoniaeth."
