Cilied y Cymry o faes y gelanedd
Pa'm rhaid i Gymro ladd Cymro mor rhad;
Cymro yn ngwrth Cymro yn delio dialedd
Dyna trwy'r oesoedd fu melldith ein gwlad."
Canodd y bardd o Lyn Cothi hefyd ychydig freichiau o gywydd. Codai yr hwyl yn gyfatebol i'r syniadau a ddatgenid. Yr oedd pawb yn cydweled â phenill Goronwy; pawb ond y sawl a deimlent oddiwrth golyn penill Sion a ganmolent ei athrawiaeth; teimlai pawb fod gwir galarus yn mhenill Morfudd; ac enwogrwydd Glyn Cothi a roddai iddynt fwynhad yn ei ganu. Yr oedd pob perchen synwyr cyffredin yn yr oes hono yn gallu rhigymu penillion cyffelyb i'r rhai uchod; tarddai hyn oddiar eu hanianawd genhedlaethol naturiol yn nghyntaf, ac yn ail oddiar ymarferiad mynych â'r gwaith—felly y bwrient heibio lawer o'u hamser hamddenol.
A phan y teimlwyd mai melusach cwsg na mêdd, a chau llygaid na chanu gan dant, enciliwyd i roddi pwys pen ar obenydd mewn tawelwch na wyddai ond ychydig am dano yn y cyfnod terfysglyd hwnw.
