Safai'r bardd gerllaw, a phrin y rhaid dweyd yn orlawn o foddhad; a thrwy ganiatad Reinhallt, dywedodd yntau ychydig eiriau calonogol. Adgoffhaodd iddynt Gynfrig Hir, y llencyn dewr hwnw o Edeyrnion a waredodd ei dywysog Gruffydd ab Cynan o garchar Caerlleon, trwy ei gludo oddiyno yn gadwynog ar ei gefn; a chan gymhwyso'r ffaith hono at yr amgylchiadau presenol, dywedai, "Os gall un Cymro gyflawni'r fath orchestwaith, fe all haner cant wneud haner canwaith mwy." Pan ddeallasant yr awgrym mai i Gaerlleon yr ymdeithient, torasant mewn bloedd o orhaian uchel, canys yr oedd ganddynt aml i "hen chwech" eisiau ei dalu i Gwn Caer. Deisyfai Lewis yn daer gael myned gyda hwynt, ond atebai Reinhallt nad cyf addas i fardd fod man y dynoethid arf yn ei erbyn.
Yr oedd yn nosi'n dawel a heddychol pan gymerai'r olygfa ryfelgar hon le yn nghadlys y Twr. Tawel oedd y Fama, a'r Fenlli a Moel Gaer, yn eu penwisg o niwl; tawel iawn oedd yr afon Alun ar ei gwely esmwyth o raian mân, a chynfas o gaddug yn ei gorchuddio; dystaw a thangnefeddus y ser, llygaid y nefoedd, newydd ymagor i wylio byd cysglyd yn absenoldeb yr haul; acer nad oedd y lloer ond haner llawn, ymddangosai yr haner oedd yn y golwg mor dawel a boddlawn a phe buasai yr haner arall yn ei chesail.
