PENOD XX.
TERFYSGWYR anhydrin Caerlleon wedi eu gorchfygu neu eu lladd, pardwn y brenin i Reinhallt wedi ei dderbyn, teulu'r Twr ar eu haelwyd eu hunain yn ol, yr hendref yn absenoldeb ein harwr tan ofal y Cadben Ifan a Bondigrybwyll, olwyn amser yn troi fel arferol, oddigerth symud o Oronwy gyda'i gatrawd o Gaer i Gaernarfon, ac un fynwes beth bynag yn teimlo chwithdod a hiraeth am ei ymweliadau mynych. Dyna fel y safai pethau yn Ystrad Alun. Nid annghofiodd Goronwy na Morfudd byth y cyfnos tawel hwnw y canasant yn iach ar ei ymadawiad ef a Chaer. Safent o tan fedwen hirwallt, a thyngwyd yr adduned yn ngwydd y blaned Wener fod llinynau eu bywyd o hyny allan yn glymedig byth; a daeth chwa o wynt ac a ysgydwodd ddwysged o ddail y pren am eu penau.
"Fy anwyl Forfudd," ebai Goronwy, "y maedy frodyr yn foddlawn, a'th chwaer gu yn foddlawn, a dyma'r fedwen yma fel cynrychiolydd y nefoedd yn dweyd eu bod yn foddlawn yno."
"Buasai yn wir ofidus genyf gael un o honynt yn anfoddlawn," ebai Morfudd, er y bydd rhai o'm tras yn gwgu fy mod yn ymserchu ar wreng. Ond ni edrych gwir serch byth ond ar ei wrthddrych, y mae yn ddall i'w gysylltiadau; bydolserch gwasaidd a edrych ar y cysylltiadau tra yn ddiofal o'r gwrthddrych."
Anadlwyd llawer gair cariadlawn, a seliwyd yr addunedau â chusanau mel; yn y serchoed hapus
