Tudalen:Sŵn y Gwynt Sy'n Chwythu.pdf/22

O Dad Trugareddau, bydd drugarog,
gad imi gwmni 'nghyfoedion, ac ymddiried fy nghydnabod,
a'r cadernid sydd imi yn fy mhriod a'r plant.
Y Cynefir â dolur, na'm doluria
drwy noethi'r enaid meddal, a'i adael wedi'i flingo.
o'r gragen amddiffynnol a fu'n setlo am hanner-can-mlynedd
yn haenan o ddiogi tros fenter yr ysbryd
na chai tywodyn anghysuro ar fywyn fy ego.
'Rwy'n rhy hen a rhy fusgrell a rhy ddedwydd fy myd,
rhy esmwyth, rhy hunan-ddigonol,
i'm hysgwyd i'r anwybod yn nannedd dy gorwynt.
Gad imi lechu yng nghysgod fy mherthi, a'r pletiau'n fy nghlawdd.
Frenin brenhinoedd, a'r llengoedd angylion wrth Dy wŷs yn ehedeg,
a gwirfoddolion yn balchio'n Dy lifrai—Dy goron ddrain a'th bum archoll—
paid â'm presio a'm consgriptio i'r lluoedd sy gennyt
ar y Môr Gwydr ac yn y Tir Pell.
Yr Iawn sydd yn prynu rhyddhad,
gad fi ym mharlwr y cocktails i'w hysgwyd a'u rhannu
gyda mân arferion fy ngwarineb
a'r moesau sy mewn ffasiwn gan fy mhobol.
Na fagl fi'n fy ngweddïau fel Amlyn yn ei lw,
na ladd fi wrth yr allor y cablwn wrth ei chyrn,—
ond gad imi, atolwg, er pob archoll a fai erchyll,
gael colli bod yn sant.
"Quo vadis, quo vadis," i ble rwyt ti'n mynd?
Paid â'm herlid i Rufain, i groes, â 'mhen tua'r llawr.
O Geidwad y colledig,
achub fi, achub fi, achub fi
rhag Dy fedydd sy'n golchi mor lân yr Hen Ddyn;
Cadw fi, cadw fi, cadw fi
rhag merthyrdod anorfod Dy etholedig Di.
Achub a chadw fi
rhag y gwynt sy'n chwythu lle y mynno.
Boed felly, Amen,
ac Amen.