Mi fyddwn i erioed yn gweddio rhyw 'chydig,
Wrth fynd trwy ddwr neu ryw ffordd ddychrynedig,
Neu ar fellt a tharane y cofiwn i am Dduw,
Ond bellach byddaf byw'n o bwyllig.
Felly, Duwioldeb, mae gen i rwan
Ryw chwant ac 'wyllys i roi tro tuag allan.
Duwi. Cerddwch, a rhoddwch dro drwy gred,
Cofiwch eich adduned cyfan.
Meddyliwch wrth rodio draw ac yma
Ym mhlith eich pwer mai Duw a'i pia;
Gwyliwch roi'ch calon i garu'ch golud.
Rhag ofn i chwi golli ffordd y bywyd.
[Diflanna Arthur.
Yn ddrych i bechaduried byd
Cadd hwn ei adel am ryw hyd;
Yn awr mi ganaf bennill dygyn,
I hynod ystyr hyn o destyn,—
(Alaw—"SUNSELIA.")
"Pwy heno'n wahanol, ddull dynol, all ddweyd,
Na ddarfu Duw gynnyg yn unig ei wneyd
Yn ddawnus feddiannol o reol ei ras,
Ond ein bod ni drwy bechod yn gwrthod yn gas;
Trwy glefyd a gloes, a llawer byd croes,
Trwy amryw rybuddion, arwyddion a roes;
Mae'n cynnyg oes gwiw i'r gwaetha sy'n fyw,
Rhyfeddwn ei foddion, mor dirion yw Duw.
