'Roedd llawer o dwyll oddeutu'r milisie,
Rhwng y sergeants a'r corporals, a phob carpie,
Ond nid oedd twyll y rhei'ny ddim degwm yr hanner,
Ag oedd rhwng gwŷr y môr ac offisers Lloeger.
Nid oes ond y twyll a'r celwydd
Ymhob man, o'r môr i'r mynydd;
Lle byddo rhyw swyddog ar blwyf neu sir,
Ni fydd dim d'ioni hir o'i herwydd.
Dyma hyd y mynydd amser sheti,
Os bydd ceffyl neu heffer y b'on' hwy'n ei hoffi,
Waeth p'le ynte am ddefed bo node na llw,
Na'r hanes, y nhw' pia rhei'ny.
Ac felly nid oes ymhob rhyw fasnach,
Ond y trecha treisied, a phawb drawsach, drawsach;
Maent hwy'n symud eu cloddie, eu caue, a'u cêr,
Onid yw'r mynydd yn llawer meinach.
Bren. Er bod i'm llaw i bob rheoleth,
Nid ellir wrth rai ffals wasaneth,
Ond Duw a gadwo Frenin Lloeger,
Mewn iach fendith a chyfiawnder.
[Diflanna.
Rhys. Amen yn fwynedd! Dymunaf finne,
Boed llwyddiant yn ddoniol i'w ras a'i feddianne;
