Pobl erill sy'n difa ym mhob man,
O'r trethi, beth anhraethol.
Arth. Pwy bynnag sy'n dyfetha'n foethus,
Y brenin a'i rwysg yw'r esgus;
Mae'n mynd yn ei enw trwy'r wlad hon,
Gynifer o ddynion cnafus.
Rhys. Wel, mae llawer pren teg brig-lydan
Yn cysgodi bwystfilod aflan,
Ac adar drwg yn nythu ynddo fry,
Nid all e' ddim wrth hynny ei hunan.
A chwi wyddoch na ŵyr bon derwen,
Pa ffordd y gwinga un gangen,
Ac felly ni all brenin, er trin pob treth,
Wrth ei ddeilied wneyd peth na ddylen'.
Arth. Wel, dywed ai'r brenin a ddarfu ordro
Rhoi treth ar bob ceffyl, fel mae rhai yn caffio;
Ond am dreth y gole ar bob rhyw gut,
Mae'r gair mai Pitt sy'n pwtio.
Rhys. Nis gwn i heno am un da ohonyn,
Maent fel cene llwynog, a'i ddichell wenwyn.
Yn ymroi i gyd-yspeilio'n gâs
Ein teyrnas, rhad Huw arnyn.
Arth. Wel, mae'n chwith gan hen bobl weled
Gyment o bob cyfnewidied;
A phe doi rhai fu feirw; mi wrantaf fi,
Bydde synnach gan rhei'ny synied.
