Tudalen:Y Ddau Adda.djvu/53

Aeth allor yn gyff i fragaldian,
A'r gangell yn gellfa ddi ras;
Y nef aeth i'n byd ni yn forwyn,
A Duw wnaed gan ddyn bach yn was.

"Er's talwm pan o'wn i'n grefyddol―
'N enwadol ddylaswn ni ddweyd;
Ymdrechwn yn fawr a'r llythyren'—
'R un modd ag oedd eraill yn gwneyd;
'Roedd Adda i mi'n ffaig Chineaidd―
Y plentyn di dad cynta'r ddae'r;
A chwiliwn, olrheiniwn a heliwn—
Ond dim ddoi i'm pen er mor daer.

Ac yna creu Efa o asen,
A dynsid o ystlys y gwr;
Fe'i trown i yn ol ac yn wrthol,
Nes im' gael rhyw bendro yn siwr!
pren oedd yn nghanol y berllan,
A'r pren wyddai dda 'nghyd a drwg:
Mae'n syn iddynt fwyta o hwnw
A chreu'r fath glwm llinglwm o wg!

A dyna y wiber gyfrwysddrwg,
Glaer brwyes gythrymffalst y Ddraig,
Yn dod yn ei gwisg o satanau
I dreulio'r prydnawn gyda'r wraig;