Tudalen:Y Ddau Adda.djvu/59

Nid oeddwn i'n bod pan fu'r drafferth,
Ond mae Adda'n bod ynof fi;
Mae hyn i mi'n berffaith resymol—
Nis gwn i pa fodd mae gen ti!"

Rhyw wmbreth o bob esboniadau.
Ddarllenais yn ystod fy oes;
A rhai 'ny'n amrywio yn ddyrys,
A phob dau o'r braidd yn rhyw groes;
A hyn wnaeth i mi anobeithio
A'u taflu i'r domen o'r bron
A thrói am wir ddysg at fy mhrofiad
A chael gwir esboniad fan hon.

Pa les beio neb am ein pechod—
I ni'n etifeddiaeth y daeth;
Ein dyled yw dianc o'i rwymau
A phob hen ddrwg arfer mor gaeth;
Nannedwydd, nyni sydd yn crwydro;
'N ymlygru, ni'n ddi Dduw sy'n byw;
Ni ddaw neb yn ol ato'i hunan.
Hyd nes y dychwelo at Dduw.

Mi wybum i deulu go reidus.
Ac Adda y teulu'n ddi ffawd;
Dilewyrch yn dylyn ei flysiau
Nes gwelodd ei deulu yn dlawd;