Tudalen:Y Ddau Adda.djvu/60

'Roedd Efa y teulu'n rhinweddol.
A'i hanian a dreiddiai y plant;
Codasant drwy ymdrech fendigaid
Yn enwog dros fynydd a phant!

"'Roedd pechu'r Hen Dad yn o debyg
I bechu pob aelod o'r hil;
Nid oedd y pryd hwnw'r un Beibl,
Na choleg na sail Ysgol Sul;
'Roedd ganddo Un Drwg yn gymydog,
A'i fryd ar ei dwyllo bob awr;
Yr oedd ei gyneddfau'n ddibrofiad
A'r gudd brofedigaeth yn fawr!

Mi fum i'n dychymygu er's talwm,
A gwnes i yn onest yn nod,
Iawngredu im' bechu yn Adda
Ryw filoedd (pwy wyr?) cyn fy mod:
Fy nghred, os na wnawn, oedd y pechwn,
A dyna oedd pawb yn ei ddweyd;
Ond methu a methu yr oeddwn
Er cymaint a chymaint wnawn wneyd!

Drwy son yr adnabum i Adda;
Drwy son y gwybuais ei ddrwg,
Cyn hyn, i ddim ddygwydd ni wyddwn-
Yn ddifai ni ofnwn un gwg;