Tudalen:Y Ddau Adda.djvu/72

Ymgeisia am fwy nag sy'n weddus;
Ymwancia am chwyddo ei hun;
Ar lethrau y dwyfol y syrthiodd
Gan lithro i gwm llai na dyn.

Mae'n dda fod ein Duw'n hoff o ddisgyn
Neu byddai ar ben ar bob dyn;
Mae'n dda fod Un mwy na fe'i hunan—
Fod Ceidwad sy'n llai na Fe'i Hun;
Mae'n dda i'n byd gwael, llawn o orthrwm
A balchder a thraha di ras,
Fod genym mewn byd llawn o feistriaid
Ail Adda sy'n Dduw ac yn Was.

Rwy'n teimlo fy hun fel Columbus,
Awyddus am groesi rhyw for;
Draw draw dros arw werydd dadleuaeth
I lanau byd cyfrin yr Ior
I chwilio am fyd sydd yn newydd
Am fyd sydd yn ddwyfol dan gudd;
I fyd sydd yn babell cyfarfod—
I fyd lle cyferfydd pob Ffydd.

"O'n mewn, ebe'r Iesu, mae'r deyrnas"—
Nid rhywbeth tu allan yw gras;
Mae bywyd erioed yn beth mewnol
Nis gwelwyd erioed y tu ma's;