Prawfddarllenwyd y dudalen hon
LLAWENYDD
(C.M. 11)
Hiraeth sy helaeth am Siôn a Marged
A'u mawrgost a'u rhoddion,
Nid iach deutal fy nghalon,
Nid llawen byd lle ni bôn'.
—RHISIART PHYLIP.
CYFAILL MARW
(C.M. 11)
Od aethost, mae 'n dost, i dud; y gwyliau,
Gwelais y'm atebud,[1]
A heddiw, ni 'm gwahoddud,
Un wyt ai 'n falch, yntau 'n fud!
—WILIAM CYNWAL.
BEDD BARDD.
(N.L.W. Add M.S. 169, 65)
Cei ras hen Horas tan weryd Tudur
Tad yr holl gelfyddyd;
Ymadrodd dysg, a'i medryd,
Cais tan ben cist awen byd.
—DIENW, i Dudur Aled.
(C.M. 25)
Y maenddarn cadarn, lle cedwi ddawn oll,
Dduw, n' allwn dy godi!
Ar fedd gro fal to 'r wyt ti,
Ar warr Rys Goch Eryri.
—WILIAM LLYN.
- ↑ atebud, gwahoddud. Hen derfyniad yr ail pers. yn yr amser amherffaith oedd –ut, -ud. Aeth yn –it, fel yr ysgrifennir bellach, drwy ddylanwad i ar ei ôl —atebut ti atebit ti.
