Wrth enwog gydio codwm,—yr uchaf
Gyda'i freichiau 'nghwlwm.
Oedd Risiat—cryf ddireswm
I drin plant â dyrnau plwm.
Ond am Joseff, nid oedd dim eisiau—bri
Y brawd arno'n ddiau;
'Roedd ef, y lleiaf o'r ddau,
Gyn wanned ag o'wn innau.
O! y mwynhad a gaem yn hel—cerrig
A'u cario i wneud capel;
A thithau a finnau fel
Sêr [1]i Achos aruchel.
Caed wmbreth o bregethau,—do yn wir,
A dynwared doniau;
"Amen" a hwyl i'w mwynhau
Yn nhalent John Fron Olau.
Owen Morgan am hanes—
Dyna wnâi i'n dwyn yn nes.
Hwyl fu cael o'i fywiog go'—hir hanes
Rhyw hynod "Siôn Crwso";
A mi yn ei amau o
Synnais pan glywais honno.
Amryw iach ym more'u hoes
Fu'n chwennych llyfnach einioes.
A mwy o rwysg i'w mawrhau
Na'r hyn a roir i'w henwau—
Iawn i gyfaill yw gofyn
"I lle'r aeth yr holl rai hyn?":
- ↑ Mr. D. Lloyd Evans, Penrhyn.
