Tudalen:Yr athrawes o ddifrif.pdf/111

MRS. EDMUNDS.
89
ddaear, a newidiwn le yn ewyllysgar &'m cyfaill, a chael marw
fel efe." Ond ni fynai fy nhad newid. Yr oedd efe wedi
derbyn y can cymaint, ac yn disgwyl bob dydd am gael
myned i etifeddu bywyd tragywyddol yn y byd a ddaw. Ond
y diwrnod, yr awr, y fynyd ddiweddaf a ddaeth,-
The last the last! the last!
Oh! at that little word
How many thoughts are stirred,
That whisper of the past a
The last time spent with those
Who ere to morrow's close,
Will leave us and for aye!"
Dywedai y meddyg wrthym nad oedd yn dysgwyl y gwelaî
y boreu, "ond," ychwanegai, "y mae yn barod i'w daith, ac
yr wyf yn ei chyfrif yn fraint i gael gweini iddo. Yr oedd
yn brydnawn y flwyddyn, naur megys yn parotoi i'w bedd;
yn brydnawn y dydd, sethai yr haul i lawr, pan y galwyd
ar fy nhad "i rodio glyn oysgod angeu." Gwelwn ei wedd yn
newid. Adroddais y geiriau-" Pan elych trwy'r dyfroedd,
myfi a fyddaf gyda thi," atebai-"he is here," "all is well,"
ao ar ol yr ail adroddiad, yr oedd enaid fy nhad wedi cyraedd
gwlad yr hedd, ac yn syllu ar ryfeddodau y byd tragywyddol.
Y mae ugain mlynedd wedi pasio er yr amgylchiad; ond nid
annghofiais, ac nid annghofiaf byth olygfa "gwely angeu fy
nhad."
BEDDROD FY NHAD.
Yn enwyth estron rhag i'th gamta,
Dori tawel hun ei fedd.
Nal nid oes ellen, ni thorir hi ond gan awn yr archangel sa udgorn
Duw.
Friends, brothers and sisters, here he side by side,
Yet none have saluted, and none have replied.
Onid yw yn fan hyfryd! tan fur y tf lle byddai efe yn hoff o
fyned yn ei fywyd i addoli, ac yn mysg cyfeillion y bu yn dda
ganddo gydrodio & hwy i dŷ Dduw. Llawer ua a erys wrth
fyned heibio i syllu ar ei orweddle, ac a rydd aml ochenaid
am farw marwolaeth y cyfiawn, ac am fod ei ddiwedd fel yr
eiddo yntau.
MARA.