Yn Llefaru Eto/David Charles Davies Englynion Coffaol

← David Charles Davies Pregeth-Gwyrdroad o'r Efengyl, Galatiaid i. 6, 7

Yn Llefaru Eto

gan Anhysbys

ENGLYNION COFFAOL.

O golled! pa fodd y gellir ei dal,
Cwmwl du a daenir;
Wele—am Davies wylir,
Mae hi 'n wag yma yn wir.

Os galwn yn nrws ei Goleg—acw
Yn Nhrefecca wiwdeg,
A chwenych, ni chawn chwaneg
Yn y ty ei wenau teg.

Y dwthwn pan y daethai—ei Sabbath,
Ryw seibiant braf fyddai,
Fel afon Gras fe lifai,
A llonai fyd llawn o fai.

Agorai â'i feddwl gwrol— a thriniai
Athroniaeth feddyliol;
A dewr rwysg ceid ar ei ol,
Nwyfus feddyliau Nefol.

Di os mae 'n golled oesoedd—o adwyth
Ac oediad amseroedd ;
O! awr flin i roddi'r floedd,
Ymyred twrf y moroedd.

Angel lanwyd yn ngoleuni—difeth
Y dwyfol fawrhydri,
Y doethaf ddyfnaf deithi,
Diau o'r nef roes Duw ini.

Yn agos ni cheid enwogion—o'i faint
'Roedd e 'n fwy o ddigon;
Ai rhag ei flaen i'r eigion,
A gwyliai 'r dwfn—gwely 'r don.

Eilwaith fe glywir wylo—o Seion
Sydd bron a llesmeirio;
A choeliwn na chaiff, er chwilio,
Y dyn o fraint 'r un faint a fo.

Y Parch. JOHN JONES, Bryn'rodyn

Nodiadau