Yn Llefaru Eto/Joseph Thomas, Carno Sylwadau o Bregeth ar Ephesiaid ii. 4-7

← Joseph Thomas, Carno Pregeth Duw am Gadw Pechadur, Marc iii. 38

Yn Llefaru Eto gan Anhysbys

John Harris Jones Fel Pregethwr →

Sylwadau o Bregeth ar Ephesiaid ii. 4-7.

Ystyr arbenig y testyn mawr yma ydi Trugaredd a Gras Duw wedi meddwl gwneyd enw iddynt eu hunain drwy godi y tlawd o'r llwch.

Yr ydw i yn credu hyn yn gryf,—nad ydi gweddi yr anuwiol ddim yn bechod os bydd o ddifrif: boed o can waethed ag y bo, os o ddifrif, dydi o ddim yn bechod iddo droi at Dduw. Leiciwn i ddim gadael yr argraff, fy nghyfeillion, ar feddwl dynion am Dduw, mai un anhawdd ei foddhau ydyw. Yr ydw i yn credu y gall dyn gael ei achub a gwneyd rhyw bethau i gyraedd rhyw radd o gymeradwyaeth Duw. Esiampl neu ddwy. Ahab oedd un, dyn annuwiol; am wni, nad felly bu o farw. Wedi iddo glywed y bygythion wnaeth Duw, plygodd o'i flaen. A dyma ddeydodd Duw wrth Elias, "Weli di, Elias, fel yr ymostwng Ahab?" Dyn mawr cryf oedd Elias, ond mae arna i ofn fod o wedi rhoi Ahab i fyny. "Weli di o yn ymostwng?" Blygodd o? Do, plygodd dipyn; plygodd ddigon i daflu y gawod i'r oes nesa; a dysa fo yn plygu dipyn bach chwaneg, mi fysa wedi plygu digon i'w safio byth. Yr oedd hyny o blygu wnaeth o yn ddigon i blesio Duw. Esiampl arall: y Ninifeaid, Duw yn anfoddlawn eu taro. Pa'm? Mae nhw wedi eu gwisgo mewn dillad na fedra fo mo'u taro. Beth ydi rheiny? Sachlian a lludw. Dyma y dillad, gyfeillion, fedr Duw ddim taro neb yn y rhain. Y Duw yna ydi ein Duw ninau, bobol.

Yr oeddwn i yn meddwl am ffordd Trugaredd o wneyd a ni yr un fath ag y mae rhyw air yn un o'r prophwydi. Duw yn deyd wrth y genedl pan oedd yn myn'd i Babilon am godi tipyn o arwyddion ffordd wrth fyn'd. "Wel, i be y gwnawn ni hyny?" medda nhwtha. "Gael i chi wybod y ffordd i ddod adre." "Ddown ni ddim adre," meddent. "O, dowch, mi ddowch yn eich hola," meddai Duw, "gadewch ambell bren ar eu penau, gwnewch ambell garnedd o geryg ar y ffordd; a phe baech chi yn marw yn Babilon, mi gewch ddeyd wrth eich plant am yr arwyddion." Felly y byddaf fi yn meddwl am Drugaredd Duw. Mae ganddi arwyddion ffordd wedi eu codi yn help i bechadur ddod ato, —gwrando gweddi'r gwael a'r tlawd, &c.

Y grisiau bendigedig ar hyd pa rai y bydd Trugaredd Duw yn codi pechadur. (1.) Wedi ein caru. Dyma y peth rhyfeddaf, i Dduw allu caru pechadur. Peth od iawn ydi cariad. Un elfen fawr mewn cariad ydi nad yw y draul a'r drafferth ddim yn ormod. (2.) Ein bywhau. Yr ydan ni yn son cryn dipyn am y nefoedd. Os wyt ti wedi cael bywyd yr wyt wedi cael peth mwy na'r nefoedd. Beth ydi'r nefoedd? Lle i'r bywyd yma i ddadblygu ac ymbleseru byth. (3.) Cyfodi. Dyna sut y dowch i fyny. Y mae yna faen ar dy fedd di, bechadur, a rhaid treiglo hwnw ymaith. Beth sydd yn treiglo y maen? Maddeuant. Ac wedi i'r maen gael ei dreiglo, yr wyt yn siwr o fyn'd i fyny wed'yn. A Duw yn unig fedr dreiglo y maen. (4.) Ein gorseddu. Wneiff Duw ddim gollwng gafael o honot nes dy wel'd yn cyd—eistedd a Mab Duw.

Y mae yn dda gen i feddwl hyny, fod ein cadw ni yn beth posibl. Beth bynag wyt, a beth bynag wnest, mae dy gadw yn bosibl heno. A gallaf ddweyd chwaneg,——mae dy debyg wedi ei gadw, a chollir mo honot tithau ond drwy i ti wrthod y drugaredd y mae Duw yn ei rad ras yn ei chynyg. Os wyt ti yn methu dwad, mi ddeydaf un adnod, os ydach chi o ddifrif am ddyfod, fy nghyngor bach ydi, gwnewch fel Ephraim—anfon at Dduw am gymorth, " O Arglwydd, dychwel fi, a mi a ddychwelaf." Gwnewch hona yn weddi. Gwyliwch oedi, y tragwyddoldeb mawr sydd gerllaw.