Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Chwalfa.djvu/74

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

"Mae arna' i isio gair hefo ti, 'machgan i." Yr oedd y llais yn dawel a charedig, ond crynai difrifwch rhybuddiol drwyddo. Brysiodd Megan i'r gegin fach.

"Dim ond rhedag i'r llofft i nôl fy nghopi o'r' Pererinion,' meddai Ifor. "'Fydda' i ddim chwinciad. Ac mae arna' inna' isio gair hefo chitha', Edward Ifans."

Rhedodd i fyny'r grisiau, a thra oedd yn y llofft, trefnodd Edward Ifans frawddegau gofalus yn ei feddwl.. Efallai y medrai ddarbwyllo'r llanc: efallai mai mewn hwyl uwch ei ddiod yn y Snowdon Arms' y gadawodd i Dwm Parri neu rywun tebyg yrru'i enw i swyddfa'r chwarel.

"'Wn i ddim sut y medrwch chi fadda' imi, Edward Ifans," meddai Ifor, â chrygni mawr yn ei lais, pan ddaeth i mewn i'r gegin. Gogwyddodd ac ysgydwodd ei ben yn ddwys, gan syllu ar y llawr wrth ei draed, yn ddarlun o edifeirwch.

"Be' sy, 'machgan i?"

"Mi yrris f'enw i'r chwaral ddydd Iau dwytha', ac mi ges lythyr bora 'ma. Yr ydw' i'n . . . Fradwr, Edward Ifans. Ond 'fedrwn i ddim meddwl am Megan yn hannar-llwgu, a hitha' yn y . . . yn y stad y mae hi ynddi. Yr oedd y peth fel hunlla' yn fy meddwl i. 'Ydach chi . . . 'ydach chi'n credu y medrwch chi . . . fadda' imi?"

Cododd Ifor lygaid truenus i wyneb ei dad yng nghyfraith. Gwibiodd amheuon fel cysgodion chwim dros feddwl Edward Ifans, ond, wrth edrych ar yr wyneb ymbilgar, teimlai'n euog o ddrwgdybio a chamfarnu'r dyn ifanc o'i flaen.

"Mae'r demtasiwn yn fawr i lawar ohonom ni, 'machgan i," meddai. "Yr ydw' i'n falch dy fod di'n dyfaru fel hyn. Mi ofalwn ni na fydd Megan ddim yn diodda'. Mi gei yrru nodyn iddyn nhw yn tynnu d'enw'n ôl, yntê? Ac wedyn mi anghofiwn ni am y peth."

'Fedra' i ddim tynnu f'enw'n ôl 'rŵan. Torri 'ngair y baswn i felly."

"'Rwyt ti wedi torri d'air, Ifor. D'air droeon i'th gyd-weithwyr, 'machgan i. A chadw hwnnw y basat ti wrth beidio â mynd i'r chwaral. Mae d'addewid i'r dynion yn bwysicach ganmil na'r nodyn byrbwyll yrraist ti i'r Swyddfa." "Ond 'fedra' i ddim gadal i Megan ddiodda', Edward Ifans, na'ch gweld chi'n gorfod rhoi help llaw inni, a chymaint o alwada' arnoch chi—Dan yn y Coleg, Llew yn tyfu mor gyflym, Gwyn yn . . .