Tudalen:Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil).pdf/42

Trwy ei waith rhed rhyw wythïen—o nefawl
A dynwyfus awen;
Croewder holl ddawn Cyridwen
Sydd fel lli'n berwi'n i ben.
 
Pan y tery ar hupynt hiraeth
A chri a chwynion am ei famaeth,
Cyffry anian wiwlan gan alaeth
A briwiau'n torri bron naturiaeth;
Tybiwn y gwelwn e'n gaeth—o'i hen fro
Yn gerwin wylo dagrau'n helaeth.

Och ynnom! Pan dduchanai,—natur
I'n eto ddynoethai,
I'r byw gan geryddu'r bai—
Is ei wialen yswiliai.

Wedyn, fel plentyn gwanwyn, fe ganai,
Ac i feusydd anian wiwlan elai,
A ei law dyner mwyneiddiol dynnai
Bob dillyn flodyn a ry dirf ledai;
A'r awen a'u ter weai—'n bleth goron
Ar ei ael union—a siriol wenai.

Ond os rhoi hon wên gwenyd,
Ar ei bardd gwgu wnai'r byd,
E droe hwn gan daranu
Yn lle gwên ei dalcen du.

Ond yma naid uchenaid a chwynion
A reddfa ynghil a gwraidd fy nghalon;
I'w enaid hygar, Ow! ai nid digon
Yn awr ei helbul yn naear Albion?
Ai rhaid ei fwrw o hon—i bellenig Froydd
Amerig, dros toroedd mawrion?