Tudalen:Y bibl cyssegr-lan.djvu/204

Oddi ar Wicidestun
Ni brawfddarllenwyd y dudalen hon eto

º21 Fel yr amlhao eich dyddiau chwi, a dyddiau eich plant chwi, ar y ddaear yr hon a dyngodd yr ARGLWYDD wrth eich tadau am ei rhoddi iddynt, fel dyddiau y nefoedd ar y ddaear.

º22 Canys os gan gadw y cedwch yr holl orchmynion hyn, y rhai yr ydwyf fi yn eu gorchymyn i chwi i’w gwneuthur, i garu yr ARGLWYDD eich Duw, i rodio yn ei holl ffyrdd ef, ac i lynu wrtho ef;

º23 Yna y gyr yr ARGLWYDD allan yr holl genhedloedd hyn o’ch blaen chwi, a chwi a feddiennwch genhedloedd mwy a chryfach na chwi.

º24 Pob man y sathro gwadn eich troed chwi arno, fydd eiddo chvri:s ‘r anialwch a Libanus, ac o’r afon sefafpn Ewffrates, hyd y môr eithaf, y bydd eicjh terfyn chwi.,. i .;-’


º25 Ni saif gŵr yn eich wyneb: eich arswyd a’ch ofn a rydd yr ARGLWYDD eich Duw ar wyneb yr holl dir yr hwn y sathroch arno, megis y llefarodd wrthych.

º26 Wele, rhoddi yr ydwyf fi o’ch blaen chwi heddiw fendith a melltith:

º27 Bendith, os gwrandewch ar orchmyn¬ion yr ARGLWYDD eich Duw, y rhai yr ydwyf fi yn eu gorchymyn i chwi heddiw;

º28 A melltith, oni wrandewch ar orch¬mynion yr ARGLWYDD eich Duw, ond cilio ohonoch allan o’r nbrdd yr ydwyf fi yn ei gorchymyn i chwi heddiw, i fyned ar ôl duwiau dieithr, y rhai nid adna-buoch.

º29 Bydded gan hynny, pan ddygo yr ARGLWYDD dy DDUW di i’r tir yr ydwyt yn myned iddo i’w feddiannu, roddi ohonot y fendith ar fynydd Garisim, a’r feUtith ar fynydd Ebal.

º30 Onid yw y rhai hyn o’r tu hwnt i’r Iorddonen, tua’r lle y machluda’r haul, yn nhir y Canaaneaid, yr hwn sydd yn trigo yn y rhos ar gyfer Gilgal, gerllaw gwastadedd More?

º31 Canys myned yr ydych dros yr Iorddonen, i fyned i feddiannu’r tir y mae yr ARGLWYDD eich Duw yn ei roddi i chwi; a chwi a’i meddiennwch ac a breswyliwch ynddo.

º32 Gwyliwch chwithau am wneuthur yr holl ddeddfau a’r barnedigaethau, y rhai yr ydwyf fi yn eu rhoddi o’ch blaen chwi heddiw.

PENNOD 12

º1 DYMA ‘r deddfau a’r barnedigaethau, y rhai a wyliwch ar eu gwneuthur, yn y tir a rydd ARGLWYDD DDUW dy dadau i ti i’w feddiannu, yr holl ddyddiau y byddoch fyw ar y ddaear.

º2 Gan ddinistrio dinistriwch yr holl fannau, y rhai y gwasanaethodd y cenhedloedd yr ydych chwi yn eu rneddiannu eu duwiau ynddynt, ar y mynyddoedd uchel, ac ar y bryniau, a than bob pren gwyrddlas.

º3 Drylliwch hefyd eu hallorau hwynt, a thorrwch eu colofnau hwynt, a llosgwch eu llwynau hwynt a than, a thorrwch gerfiedig ddelwau eu duwiau hwynt, a dinistriwch eu henwau hwynt o’r lle hwnnw. ‘ ‘.

º4 Na wnewch felly i’r ARGLWYDD etch Duw.

º5 Ond y lle a ddewiso yr ARGLWYDB eich Duw o’ch holl lwythau chwi, i osodt ei enw yno, ei drigfa ef a geisiwch, ac yno y deuwch: ‘

º6 A dygwch yno eich poethoffrymau, a’ch aberthau, a’ch degymau, ac offrwm dyrchafael eich llaw, eich addunedau’ hefyd, a’ch offrymau gwirfodd, a chyntaf-anedig eich gwartheg a’ch defaid.

º7 A bwytewch yno gerbron yr AR¬GLWYDD eich Duw, a llawenhewch ym mhob dim y rhoddoch eich llaw arno, chwychwi a’ch teuluoedd, yn yr hyn y’th fendithiodd yr ARGLWYDD dy DDUW.

º8 Na wnewch yn ôl yr hyn oll yr ydym ni yn ei wneuthur yma heddiw, pob un yr hyn fyddo uniawn yn ei olwg ei hun.

º9 Canys ni ddaethoch hyd yn hyn i’r orffwysfa, ac i’r etifeddiaeth, yr hon y mae yr ARGLWYDD dy DDUW yn ei rhoddi iti.

º10 Ond pan eloch dros yr Iorddonen, a thrigo yn y tir yr hwn y mae yr AR¬GLWYDD eich Duw yn ei roddi yn etifedd¬iaeth i chwi, a phan roddo lonydd i chwi oddi wrth eich holl elynion o amgylch, fel y preswylioch yn ddiogel:

º11 Yna y bydd lle wedi i’r ARGLWYDD eich Duw ei ddewis iddo,