Caniadau Watcyn Wyn/Ffyddlondeb Crefyddol

Caniadau Watcyn Wyn

gan Watkin Hezekiah Williams (Watcyn Wyn)

FFYDDLONDEB CREFYDDOL.

MAE "Coron y Bywyd" draw, draw, y'mro Gwynfa
Yn aros y Cristion, wrth orsedd ei Dad;
Ac arni'n gerfiedig mewn perlau o'r hardda',
"I bawb o'r ffyddloniaid y'm rhoddir yn rhad;"
Mewn man digon uchel mae byth yn y golwg,
Yn holl droion tywyll yr anial i gyd,
A bys y Jehofa'n ei dangos yn amlwg
I bawb o'r rhedegwyr yn rysni y byd.

Mae'r daith tuag ati yn llawn o beryglon,
Mae rhanau yn anial, yn dywyll, yn ddû;
A myrdd o fwystfilod sydd yn y cysgodion
Yn ddigon i ddychryn un gwron â'u rhu;
Rhaid llamu dros rwystrau, rhaid trechu gelynion
A gwylio y galon bob llathen o'r daith!
Ond! golwg o bell ar ddysgleirdeb y goron,
I'r ffyddlon sy ddigon o dâl am ei waith.

Mae'r Diafol i'w wylio bob cam yn yr yrfa,
Fel hen lew rhuadwy ofnadwy o gryf;
A mil o elynion bach, distadl, a'n cwympa,
Bob mynyd yn cynyg yn haerllug a hyf;
'Does eiliad i'w hepian, rhaid ymladd yn ffyddlon,
Mae rhai o'r gelynion yn effro o hyd;
Rhaid rhedeg yr yrfa cyn enill y goron—
"I bawb o'r ffyddloniaid" sy' ar hono o hyd.

Hudoliaeth sy'n brithio ymylon ein llwybrau,
Yn gryfach i'r galon na'r gelyn ei hun;
Mae llaw gyfrwys hûd wedi planu heirdd flodau
I ddenu yr enaid, o bob lliw a llun;
Mae'r ddaear yn dryfrith o bethau heirdd—ffugiol,
Pob dyfais i rwystro crefyddwr sy'n bod;
Mae miloedd erioed wedi drysu'n eu canol,
'Does dim ond "ffyddlondeb" a gyrhaedd y nôd.

Ond os yw y fèrdaith trwy ddyffryn marwoldeb,
A'i llwybrau yn ddyrus, a'i rhiwiau yn serth,
Addewid ein Duw sydd y'nglyn â ffyddlondeb—
I weiniaid mewn rhwystrau cyfrana ei nerth;
Ei oleu i'w harwain, ei ras i'w dyddanu,
Ac anadl ei ysbryd i hwylio y gwaith;
Ei win i'w hadfywio pan wedi llewygu,
A gorsedd a'r "Goron" ar derfyn y daith.

Nodiadau