Caniadau Watcyn Wyn/Gwell genyf fod ar ol fy hun

Caniadau Watcyn Wyn

gan Watkin Hezekiah Williams (Watcyn Wyn)

GWELL GENYF FOD AR OL FY HUN.

WRTH wely angau'r anwyl ferch,
A roddodd fywyd yn fy serch,
Buasai marw yn ei lle
'R hyfrydwch penaf dan y ne';
Ond wedi gorfod blaenu o un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.

Wrth ddal ei phen er 'chydig hoen,
Mor felus fuasai dal y poen,
O! buasai 'n well gan i na'r byd,
Ddal dyrnod angau ar y pryd;
Ond eto i ddal helbulon un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.

Buasai dal ei phoenau hi,
Yn fwy na nerth fy mywyd i;

Ond buasai myned yn ei lle,
Lawn cystal i'm a myn'd i'r ne';
Drwy na chymerai 'r nef ond un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.

Hi garai, O! fel carai hi,
Hi garai lawer fwy na fi;
A gwn trwy brofiad rywbeth 'n awr,
Beth fuasai pwys ei hiraeth mawr;
D'wed f' ocheneidiau o un i un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.

Bu siarad rhyngom lawer gwaith,
Am ddiwedd oes a phen y daith,
A phob un yn gobeithio am,
Os oedd rhaid blaenu, flaenu o gam;
'N ol teimlo beth yw teimlad un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.

I geisio rhwyfo gweddill oes,
Drwy dònau cryf a thywydd croes;
Wrth wel'd mor anhawdd, anhawdd yw,
I gadw i forio a chadw 'n fyw;
Na bod fy anwyl, anwyl un,
Gwell genyf fod ar ol fy hun.

Nodiadau