Cofia, Arglwydd, dy ddyweddi
Mae Cofia, Arglwydd, dy ddyweddi yn emyn gan Ann Griffiths (1776-1805)
- Cofia, Arglwydd, dy ddyweddi,
- Llama ati fel yr hŷdd;
- Ac na âd i'w holl elynion,
- Arni'n hollol gael y dydd:
- O dadgudddia y colofnau,
- Wnaed i'w chynnal yn y nos,
- Addewidion diammodol,
- Duw, ar gyfrif gwaed y groes.
- Bod yn fyw sy fawr ryfeddod,
- Mewn ffwrneisiau sy mor boeth;
- Ond rhyfeddach, wedi 'mhrofi,
- Dod o'r cystudd fel aur coeth:
- Amser cànu, diwrnod nithio,
- Etto'n dawel heb ddim braw,
- Y gwr sydd imi yn ymguddfa,
- Sydd â'r wyntyll yn ei law.
- O, am dynu o'r anialwch
- Fynu fel colofnau mwg,
- 'N union-gyrchol at ei orsedd,
- Nid oes yn ei wedd ef ŵg;
- Alpha, Omega, Tyst ffyddlonaf,
- Yw ein IOR, â'i air yn un;
- Dysglaer yw gogoniant TRINDOD,
- Yn achubiaeth marwol ddyn.
- Mae'r dydd yn d'od i'r had breninol,
- I gael mordwyo tu a'u gwlad;
- O gaethiwed y priddfeini,
- I deyrnasu gyd â'u Tad:
- Eu ffydd yno a dry'n olwg,
- A'u gobaith eiddil yn fwynhâd;
- Annherfynol fydd yr anthem,
- Derchafu'r Oen a'i werthfawr waed.
- Bererin llesg gan rym 'stormydd,
- Cyfod d'olwg gwêl y wawr;
- Yr Oen yn gweini'r swydd gyfryngol,
- Mewn gwisgoedd lleision hyd y llawr:
- Gwregys euraidd o ffyddlondeb,
- Wrth ei odre, clychau'n llawn;
- Llwyr faddeuant i bechadur,
- Ar gyfrif ei anfeidrol iawn.