Enwau (Mynyddog)

Mi ganaf gân mewn cywair llon,

Os gwrendy pawb yr un,

Rhyw gân ar enwau ydyw hon,

Ond heb gael enw ei hun;

Mae rhai’n rhoi enwau mawrion, hir,

Ar hogiau bychain, mân,

Ond dyma’r enwau sy’n mhob sir

Trwy Gymru yw Sion a Sian,—

Sian Jones, &c.

Mae’r Sais yn chwerthin am ein pen

Fod Taffy i’r back bones,

Am alw plant hen Gymru wen

Yn John a Jenny Jones;

Mae Smith a Brown a John a Jane

Yn Lloegr bron mor llawn,

Ac O! mae enwau’r Saeson glân

Ag ystyr ryfedd iawn.

’Roedd Mr. Woodside gynt yn byw

Yn High Street Number Ten,

Cyfieithwch hynny i’r Gymraeg

Mae’n Meistar Ochor Pren;

’Roedd Squiar Woodall gynt yn byw

Ym mhalas Glan y Rhyd,

Os trowch chwi hynny i’r Gymraeg,

Mae’n Sgwiar Pren i Gyd.

’Dwy’n hoffi dim o’r arfer hon

A geir yng Nghymru iach,

Rhoi’r taid yn Sion a’r tad yn John,

A’r ŵyr yn Johnny bach;

A galw mam y wraig yn Sian,

A’r wraig yn Jeanny ni,

A galw’r wyres fechan, lân,

Yn Jeanny No. 3.

Sian Jones, &c.

Chwef 10, 1874.