Golwg ar ei Gariad

gan Gutun Owain

Y ddyn â'r santaidd anwyd,

o Dduw! hudolesaidd wyd.

Mae gennyd, tau ysbryd da,

oes, iaith y gŵr o Sithia.

Delw ddoeth hudolaidd iawn,

dillynes a dwyll uniawn.

Dy ddrem gellweirgar arab

loywddu fwyn a laddai fab.

Mi a nodais amneidiau

a wnaud im, ai un ai dau:

nodi golwg anwadal,

nodi twyll amneidiau tâl.

Darllain yr ael fain, f'annwyl,

a'i selu gaf Sul a gŵyl;

euraid ysgrifen arab,

awgrym merch i garu mab.

Dy weled yn dywedyd

ydd wyf fi fal y ddau fud.

Ni wŵl annoeth eleni

synhwyrau'n amneidiau ni.

Dywed air mwyn â'th wyneb

o'th galon im, ni'th glyw neb.

Ti a wyddost, wyt addwyn,

ddywedyd ar y mynud mwyn;

ef a ŵyr y galon fau

dy feddwl ar dy foddau.

Llygaid a ddywaid i ddoeth

synnwyr lle nis cais annoeth -

lleddfon dröedyddion drych,

lladron a fyn lle i edrych.

Myfi a ŵyr ysbïo

ar y drem bob cyfryw dro.

Edrych arnad, cyd gwadaf,

dan gêl yng ngŵydd dyn a gaf:

un edrychiad pechadur

ar nef cyn goddef ei gur;

golwg Dafydd ap Gwilym

o gwr ael ar Ddyddgu rym;

golwg mab ar ddirgeloed,

golwg gwalch ar geiliog coed;

golwg lleidr dan ei 'neidrwydd

ar dlysau siopau yw'r swydd;

golwg hygar garcharor

ar ddydd drwy gysylltau'r ddôr.

'Y nyn, er na chawn ennyd

un gair o 'mddiddan i gyd,

ni a gawn drwy flaenau gwŷdd

roi golwg ar ei gilydd.

Mynud a ddywaid mwynair

heb wybod rhag athrod gair.

Oes dyn islaw yr awyr,

(nac oes!) onid mi, a'i gŵyr?

Un ddichell ac un gellwair

ydym 'i, myn Duw a Mair,

un awenydd, un weniaith,

un fwynder ar ofer iaith.

Un a Thri ein gweddiau

yn un dyn a'n gwnêl ni'n dau!