Neidio i'r cynnwys

Gwaith S.R./Marwolaeth y Cristion

Oddi ar Wicidestun
Y Teulu Dedwydd Gwaith S.R.

gan Samuel Roberts (S.R.)

Y Lili Gwywedig

MARWOLAETH Y CRISTION

Gristion hawddgar! Daeth yr adeg
It' ehedeg at dy Dad;
Gad dy lesgedd, hwylia'th edyn,
Cyfod, cychwyn tua'th wlad;
Sych dy ddagrau, dechreu ganu,
Darfu'th bechu, darfu'th boen;
Ti gei bellach dawel orffwys
Ym mharadwys gyda'r Oen.

Er fod afon angau'n donnog,
A llen niwlog dros y glyn,
Gwel dy Briod cu yn dyfod
I'th gyfarfod y pryd hyn;
Dacw'r gelyn wrth ei gadwyn,
Heb ei golyn, dan ei glwy';
Dacw uffern wedi'i maeddu:-
Gristion! pam yr ofni mwy?

Yn y dyffryn, er mor dywyll,
Gwelaf gannwyll ddisglaer draw,
Wedi'i chynneu i'th oleuo,
Rhag it' lithro ar un law;
Mae dy Iesu wedi blaenu,
Wedi torri grym y don;
Pam yr ofni groesi'r dyffryn?
Pam mae dychryn dan dy fron?

Eilia'th gân, mae'r nos yn cilio,
Gwel, mae gwawl yn hulio'r glyn:
Edrych trwy y niwlen deneu,
Gwel drigfannau Seion fryn:
Gwel, mae hyfryd wên dragwyddol,
Heulwen nefol ar y wlad;
Gwel mor ddisglaer deg danbeidiol
Yw brenhinol lys dy Dad.


Gwel y di-rif seirian berlau
Wisgant furiau'r nefol gaer;
Gwel ei huchel byrth disgleirdeg,
A'i llydain deg heolydd aur;
Gwel yr afon bur redegog,
Gwel y deiliog ffrwythlawn bren;
Gwel y llwybrau a'r trigfannau
Sydd i'r seintiau uwch y nen.

Gwel y dedwydd brynedigion
Yn eu gynau gwynion draw,
Wedi gwisgo eu coronau,
A'u telynau yn eu llaw;
Yno'n gorffwys, gyda'u gilydd,
Mewn llawenydd pur di-lyth,
Heb na loes, na chroes, na phechod,
Mwyach i'w cyfarfod byth.

Gwel y gosgorddlu yn cychwyn
I'th ymofyn idd eu mysg;
Gwel dy Brynwr, mewn gwên siriol,
Yn ei hardd gyfryngol wisg;
Clyw, mae'r clychau oll yn canu,
I'th groesawu tua thref;
Clyw bereiddlawn seingar donau
Aur delynau côr y nef.

Gwel dy gerbyd wrth yr afon,
Gwel dy goron,—gad dy gledd;
Cymer bellach dawel feddiant
O ogoniant gwlad yr hedd,
Ffarwel iti, collaf bellach
Dy gyfeillach a dy wedd,
Hyd nes cawn gyfarfod eto
Yn y fro tu draw i'r bedd.