Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil)/Hynt y Meddwyn. Yr Wyl Flynyddol

← Hynt y Meddwyn. Ymuno a'r Clwb

Ieuan Glan Geirionydd (Cyfres y Fil) gan Evan Evans (Ieuan Glan Geirionydd) golygwyd gan Owen Morgan Edwards

Hynt y Meddwyn. Yfed Iechyd Da →

RHAN IV.
Gwyl Flynyddol y Gymdeithas.
Alaw—"Symudiad y Wawr."

Ar fore'r wledd flynyddol mor fywus ydyw'r Llan,
Pawb yn eu dillad gwylion a welir ymhob man,
A gwyl i blant yr ysgol a roir y dwthwn hwn,
A'u hadlais sydd drwy'r pentref heb deimlo baich na phwn.
O 'stafell wych y Goron—lle gwariwyd llawer punt―
Mae gwychion frith fanerau yn chwywio yn y gwynt;
Ac oddifewn addurnir â phob rhyw ddyfais hardd
Cadwynau a choronau o flodau gorau'r ardd.

Ust! dyna'r drym yn curo, mae'r band yn dod i'r dref,
A llu o'r egin ieuaine sydd yn ei ddilyn ef,
A phawb sy'n codi allan, mor heini bron a'r hydd,
A'r holl galonau'n chwareu fel dail ar gangau'r gwydd.
Yn awr y mae'r aelodau yn dechreu dod ynghyd,
I'w gwel'd oddeutu'r Goron mor lon eu gwedd i gyd,
Pawb yn eu diwyg oreu, yn lân a threfnus iawn,
A'r cwbl yn arddangos hyswiaeth fawr ei dawn.

A bron pob un a wisgir a rhyw flodeuyn tlws
A dorrai'i briod iddo o'r ardd o flaen y drws,
Fel byddai'n mhlith ei frodyr mor 'smart' gwych a hwy
Mewn diwyg a phob dygiad, a goreu fyth os mwy.

Ond pwy ymhlith y fintai oedd debyg i ein John?
Mor bwyntus a golygus, a'i wyneb lliwgar llon;
Pawb oedd yn llawenychu o'i weled yn y fan,
I addurno eu gorymdaith o'r Goron draw i'r Llan.

Yn awr ânt tua'r eglwys yn gyfres hirfaith hardd,
Gan sain y côr yn chwareu holl anian drwyddi chwardd;
Mor seirian yw'r banerau, yn chwywio'n ol a blaen!
Mor wychion a disgleirwiw, na welir arnynt staen.
'Rol gorffen y gwasanaeth, a phregeth gymwys iawn,
I'r Goron deuant eilwaith, i wledd ac arlwy lawn,
A'r gadair a gymerir gan Scwier mwyn y Plas,
Lle'n hir bu Jane yn forwyn, le'n awr mae John yn was.

Alaw —"Bryniau'r Werddon."

Mae'r bwrdd fel pe yn griddfan dan y dysgleidiau dwys,
O bob rhyw luniaeth blasus, a roddir arno'n bwys,
A phawb mewn chwant awyddus, sy'n disgwyl am y wys,
I gael diwallu'u hangen â seigiau'n ol eu blys.

O'r diwedd wele'r alwad, "Mae'r ciniaw ar y bwrdd;"
I drin y ffyrch a'r cyllyll yr hyrddiant oll i ffwrdd
A pawb am wneyd cyfiawnder â'r arlwy fawr ei maint,
Rhag ofn am flwyddyn eto na chaent gyffelyb fraint.

Yr annedd fawr a lenwir, er maint ei lled a'i hyd,
A'r Scwier yn y gadair yn gym wynasau i gyd,
Yn torri bwyd a helpio y gwestwyr mawr eu chwant,
Mor addfwyn a charedig a phe baent iddo'n blant.

Ond o iawn ddefod weddus mae Rector mwyn y llan
Yn galw ar y dyrfa i godi yn y fan
I erfyn rhad a bendith cyfrannwr pob rhyw ddawn
A'r Hwn i rai anheilwng sy'n rhoddi'n helaeth iawn.

Mae'r cylla wedi ei awchu â hir ddisgwyliad maith,
A phawb yn awr sy'n ymchwel o ddifrif at y gwaith
O ysgafnhau'r dysgleidiau, ar ol cael temtio'u bryd,
A sawyr peraroglus eu hangerdd dengar c'yd.

Mae rhai â "Sion yr heidden" yn dal cyfeillach rydd.
A'r lleill â diod Adda yn torri syched sydd,
A'n John, yn ol ei ddefod. yn dal at ddiod ddwr,
Hyd yma dros Ddirwestiaeth nid oedd rhagorach gwr.

Mae swn y ffyrch a'r cyllill ar fyr yn dod yn fud,
Ac arwydd digonoldeb yngwedd y gwyr i gyd,
Ac eilwaith y cyfodant i ddiolch yn ddi wad,
I Dduw am eu diwallu â'i drugareddau rhad.

AR LAN IORDDONEN DDOFN.

Enaid cu, mae dyfroedd oerion
Yr Iorddonen ddofn gerllaw."