Siom Serch (Mynyddog)

Daeth ef i geisio denu’r ferch,

A phlannu’i galon yn ei bron;

Cyn iddi ddysgu pwyso serch,

Fe ddysgodd garu’r llencyn llon;

Aeth ef a’r lili dyner, wen,

Oedd ar ei bron, angyles ne,

A phlannai’n ol ar galon Gwen

Hardd rosyn cariad yn ei lle.

Rhodd iddo’r cyfan feddai’n awr,

Ei geiriau mêl a’i gwenau drud,

Rhodd iddo hefyd galon fawr

Yn llawn o gariad byw i gyd;

Cydwylai hi fel gwlith y nef

Pan wylai ef o dan ryw gur,

A chwarddai pan y chwarddai ef,

A’r cyfan er mwyn cariad pur.

Ond oerodd bron y llanc cyn hir,

Ac ymaith aeth gan adael hon,

Heb feddwl fawr fel treiddiai cur

Fel saeth i lawr i’w gwaedlyd fron;

Diangai gobaith têg ei wawr

’Run fath a’r lili oddiar y ferch,

Gan adael iddi hi yn awr

Wywedig ros twyllodrus serch.