Telyn Dyfi/Y Wlad Well

Telyn Dyfi

gan Daniel Silvan Evans

IX.
Y WLAD WELL.

ERGLYWAF di'n siarad am wlad well a'i gwynfyd,
A gelwi ei meibion yn dorf y dedwyddyd:
Fy mam, O pa le mae'r fath oror ysplennydd,
Ai nis gwnawn ei cheisiaw o gyrhaedd ein cystudd?
Ai man lle mae perthi'r eurfalau'n blodeuaw,
Ac ednod drwy gangau y myrtwydd yn dawnsiaw?
Nid yno, nid yno, fy mhlentyn cu.

Ai man mae'n ymddyrchu y palmwydd teleidion,
A'r gwinrawn yn tyfu yn sypiau addfedion?
Ai draw rhwng y glasfyr mewn irain werddonau,
Man chwyth mwyth awelon dros wigoedd per flodau,
Ac adar hyfrydwch yn hylon gyfodli,
Mewn mentyll amliwiawg ar frig yr eurlwyni?
Nid yno, nid yno, fy mhlentyn cu.

Ai rhywle yn nhiroedd pellenig y dwyrain,
Man treigl yr afonydd ar wely aur disglain,

Man gwasgar y rhuddem ei llachar belydron,
Man gwrida myrierid yn wythi tryloewon,
A'r gleinfaen yn llathru ar draethau o grisial;
Ai yno, fy mam, mae'r wlad well ddigyfartal?
Nid yno, nid yno, fy mhlentyn cu.

Fy mhlentyn! ni welodd un llygad mo honi,
I glust ni ddaeth cydgerdd ei llon delynori;
Nis gall unrhyw freuddwyd ddarluniaw byd teced,
Na gofid nac angeu ni faidd yno fyned,
Ac amser ni chwyth ar ei blodau diddarfod,
Canys hwnt y cymylau, marwoldeb, a'r beddrod,
Mae honno, mae honno, fy mhlentyn cu.

Nodiadau