Telynegion Maes a Môr/Ystyriwch y Lili

Telynegion Maes a Môr

gan Eliseus Williams (Eifion Wyn)

YSTYRIWCH Y LILI.

(Ymson haf ar fin llyn y Garreg Wen.)

O, LILI'R dyfroedd —eiry'r llyn —
Bob haf, yn nwfr y gilfach hon,
Mor dlws yw'th bluen fechan, gryn
Heb doddi yn yr haul na'r don.

Y lariaidd wawr i'th ddeffro ddaw
I dreulio hirddydd ar ei hyd
Yn syllu ar lyn y sêr uwchlaw,
Fel un yn gweld tawelach byd.

Cyn nos, dy lygad gaei'n dynn,
Ac yn dy galon rhagddi hi
Y cedwi'r dydd mewn purdeb gwyn —
Nid oes na lloer na sêr i ti.

O, lili fechan! mae yn syn —
Yn syn dy weld, mewn byd mor ddu,
Yn dyfod allan yn dy wyn —
Ai angel yn dy blannu fu?

Mae'r llyn yn dywyll ar ei hyd,
Wyt tithau yn ei ganol ef,
Fel enaid sant wrth newid byd,
I lif y dŵr yn tynnu'r nef.

Ar frys daearol, pa sawl un
Aeth heibio i ti er y wawr,
Heb gofio am na Duw na dyn,
Heb feddwl ond meddyliau'r awr?

A! bu yn werth gan Fab y Dyn
Arafu ar Ei ffordd i'r groes
Uwchben blodeuyn wnaeth Ei Hun
I ddysgu gofal Duw i'w oes.

Mor flin yw ffrwd y Garreg Wen —
Ai onid yw ei murmur hi,
Ac oerni'r llyn o dan dy ben,
Yn torri dy freuddwydion di?

Mae ffenestr fechan gennyf fi,
A'i llygad gloyw tua'r de;
Mwyn yw yr awel arni hi,–
Pe mynnet, gallet newid lle.

Na, yn fy nhŷ ni allet fyw
Heb oerni'r llyn o dan dy ben;
Hiraethet hyd nes troi yn wyw
Am furmur ffrwd y Garreg Wen.