Sefyll wnaeth y ddau am enyd yn ymyl y tyrpec ucha i fwrw y draul, ac i gymeryd y bearings fel y dywed y llongwyr.
"Well gen i fyned i fy ngwely heb damaid o swper na myn'd i'r ty yn ol," meddai yr ieuengaf. "Be ddyliet ti John bach, da ni yn cael wicsen bob un, a haner pwys o ben mochyn o siop yr hen frawd John Roberts, Pendre." "Wel, ie yn wir" meddai'r lleiaf, drychfeddwl teilwng o Plato."
Felly fu, aethpwyd i siop John Roberts, a chafwyd yr ymborth a enwyd. Lapiwyd y wics a'r brawn pen mochyn mewn papyr glân, ac awd, nid at afon Cerith, ond at y Llyn Tegid. Eisteddodd y ddau fyfyriwr ar lan y llyn, ac ni fwynhaodd yr hen brophwyd wledd yn fwy wrth yr afon Cerith nag y darfu "meibion y prophwydi" y noson hono ar lan môr y Bala.
Têg ydyw dyweyd, mai anghofio y gwahoddiad a wnaeth Miss Owen, ac iddi wneyd y peth i fyny y noson ganlynol. Ond buasai yn llawer gwell gan y bechgyn pe buasai y foneddiges dirion wedi anghofio y peth o gwbl, oblegid pan aeth i login y ddau y dydd canlynol, ac i wneyd apology, ac i'w hail wahodd, daeth y gath allan o'r cwd, a mynych y gofynwyd iddynt yn ystod y tymor hwnw yn dra choeglyd, "Bryd ydech chi yn myned i Ivy House eto?" Y mae un o'r ddau fachgenyn fyw fel y dywedais, ac os oes rhyw- un o'm darllenwyr yn amheu yr ystori, ond iddynt ddyfod yma ataf fi, rhoddaf iddynt fy awdurdodau.
.jpg)
