Tudalen:Ap-Vychan-CyK.djvu/113

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

HENFFYCH I'N COR.[1]

𝕳ENFFYCH i'n côr o lenorion—awchus,
Uchel eu hamcanion,
Glew dorf sy'n glod i Arfon,
Wele hwy yn yr wyl hon.

Hawddamor! Bangor ni bydd—mwy'n isel
Mewn oes o'r fath gynnydd;
Daw gwell ffawd i'r traethawd rhydd,
A gwen wiw ar gan newydd.

Gwyr hyawdl, a goreuon—y rhyw deg,
Rhai doeth pur o galon,
Sy'n cystadlu yn llu lon,
Llawn o aidd, fel llenyddion.

Un galluog yw y llywydd,—Savage,
Geir yn sefyll beunydd
Yn ei ran fel arweinydd,
A gwir hael yw y gwr rhydd.

Stephan yrr y gân ar gynnydd,—mae pawb
Am y pen perorydd;
Deunaw swyn yn ei dôn sydd,—gwr o foes
A Handel ei oes yw ein da leisydd.

A chystal ei orchestion—yw'n prif-fardd,
Fel y profwyd droion;
Hen nyddwr cynghaneddion
I fyw mwy, yw Hwfa Mon.


  1. Darllenwyd yng Nghyfarfod Llenyddol Ysgol Sabbathol Ebenezer Bangor, Chwef. 25, 1864.