Cartref fy mhlant, y tlysion anwyliaid,
Lle gorffwys fy mhriod uwch gwendid a phoen.
Do, gwelais rosynau yn agor, yn gwywo,
Do gwelais y donn yn ymdorri ar y graig; '
Rwyf heno o'r herwydd a'm calon ar ddryllio,
Y beddrod yw gwely fy mhlant a fy ngwraig.
Ti ddwedi fod bywyd yn rhywle yn agos,
Mi dybiwn mai angau yw porthor y nef; R
hof fy llaw dan fy mhen yn ddistaw i aros,
Wrth drothwy fy Nhad, a'm nerthu wna Ef.
HEDDWCH FEL YR AFON.
Ar fin Iorddonen ddofn a gwyllt |
