HIRAETH CYMRO AM EI WLAD.
Hiraeth ysywaeth y sydd—i'm dilyn
A mwy dolur beunydd;
Ni ddaw dim yn niwedd dydd
I'r enaid, ond Meirionnydd.
Am Gymru gu a'i theg iaith,
Cwyno'r wyf lawer canwaith;
Ond yn bennaf
Pan feddyliaf
A myfyriaf fi am Feirion,
A'i mynyddau,
A'i theg fryniau,
Gloewiw dyrau ein gwlad dirion.
Yn lle gwenu—synnu sydd—
Trostwyf mae eithaf tristydd,
A wna'm bron dirion dorri,
Wlad ragorol, a'r d' ol di;
Ac ar ol, nid siriol son,
Dethol a hen gymdeithion.
Pob dydd newydd
Y mae beunydd mwy o bennyd,
Mwy o ruddfan,
A mwy uban, o fy mebyd.
A'r nos drysu o wir—naws draserch
Yr wy'; gan lunio rhyw gain lannerch
O'r wlad,—a siarad o serch—yn nefíro
OW! honno heb Gymro i'm hannerch.
Ac os cysgwyf ytwyf eto,
Yn brudd odiaeth yn breuddwydio
Am lawenydd, neu am lunio
Bryn a dyffryn—yna deffro.
