Dydd barn fydd hwnnw, pan fo'r tân
Yn llosgi'r byd yn llwyr;
A'r holl elfennau gan wir wres,
Yn toddi megys cŵyr,
Ofnadwy ddydd! dydd dychryn braw,
Dydd mawr digofaint Duw;
Dydd fydd i Farnwr mawr y byd
Farnu 'r meirw a'r byw.
Llais udgorn Duw, mewn nerthawl floedd,
A draidd trwy'r beddau oll;
Cyfyl y meirw, pawb yn fyw;
Pob un, heb un ar goll.
Ac angeu'n syn yn sefyll fydd,
Pan wêl ei feirw yn fyw,
Yn cael eu cludo o bob cwr
Ger bron gorseddfainc Duw.
A'r holl genhedloedd o bob oes,
O bob rhyw lwyth, ac iaith,
A fernir gan gyfiawnder pur,
Pob un yn ol ei waith.
