heisiau mewn cegin. Yr oedd dwy ystafell y llofft hefyd yn syml, ond yn gysurus iawn. Er mai ychydig o ddodrefn oedd ynddynt, yr oedd y cwbl yn dda. Pethau da oedd pethau Bodowen. Cysgai Eric a Geraint gyda'i gilydd, a'r tair merch yn yr ystafell arall. Yr oedd gwely bach iddi ei hun gan Enid.
Nid oedd neb ohonynt yn gwneud dim y noson honno. Yr oedd y tri hynaf wedi gweithio'n galed yn ystod y dydd gyda Let i orffen glanhau'r tŷ a rhoi'r pethau yn eu lle, ac yr oeddynt wedi blino. Felly, edrych i'r tân a meddwl a wnaent.
"Efallai bod nhad a mam yn ein gweld yn awr," ebe Nest yn sydyn.
"Efallai eu bod, Nest fach," ebe Beryl.
"Ble mae Dadi a Mami ?" ebe Enid. "Geraint ac Enid a Beryl a Nest a Eric dim gweld Dadi a Mami mwy," ebe Geraint. Tynnodd Beryl y ddau fach un bob ochr iddi, a rhoi ei breichiau amdanynt. Beth a ddywedai wrthynt?
"Dadi a Mami wedi mynd ymhell," ebe hi, ac wedi gadael Beryl i ofalu am Geraint ac Enid. Mae Dadi a Mami yn ein gweld ni, ond wedi mynd yn rhy bell i ni eu gweld hwy."
