X.
Nid y llyfrau ar ei ysgwydd,
Nid y trymaidd, niwlog hin,
Nid y llwybr igam ogam
Sydd yn gwneud ei ffordd mor flin;
Beth mor drwm â hiraeth plentyn
Wrth ffarwelio â'i gartref iach?
Dyna'r baich, a'r Nef a'i helpo,
Sydd yn llethu'r teithiwr bach.
—WIL IFAN.
ER eu bod mewn ardal ddieithr, ni allai'r plant feddwl am dreulio dydd Sul heb fynd i'r cwrdd. Aethant gyda'i gilydd erbyn deg o'r gloch i gapel Bryngwyn. Yr oedd ganddynt waith ugain munud o gerdded, oherwydd ni allai Geraint ac Enid gerdded yn gyflym iawn.
Wynebau dieithr a welent yn y capel. Os na wyddent hwy pwy oedd nemor neb, gwyddai pawb pwy oeddynt hwy. Yr oedd llawer o syllu arnynt. Hwy oedd testun siarad pob teulu ar ginio y dydd hwnnw.
"A welsoch chwi blant Mr. a Mrs. Arthur? Dyna blant bach wedi bod trwy dristwch mawr yn gynnar!" meddai un.
"Y mae rhywbeth yn hardd iawn yn wyneb y ferch hynaf yna. Y mae'n edrych fel mam
